Samejima-kun to Sasahara-kun

Miało być w tym miesiącu wyłącznie muzycznie, ale pewien mangowy tytuł mi na to nie pozwolił ;)


W tym roku również brałam udział w 801Day organizowanym przez DMP. Nie można przecież zmarnować okazji, gdzie można wygrać darmowe yaoice, haha XD. Po raz kolejny dziękuję Otai za pozwolenie na podkradnięcie mi swojego "ja" *fufu*. Moje nowe dzieci to "Double Cast" oraz "Samejima-kun and Sasahara-kun" (bo "Dog x Cat" sprzedałam, ze względu na to, iż mam już tą mangę :)). "Double Cast'a" chciałam mieć już od jakiegoś czasu, ale troszkę się rozczarowałam tą pozycją. Może to dlatego, iż najpierw przeczytałam tą drugą mangę i zdałam sobie sprawę z tego, że moje życie już nigdy nie będzie takie samo, lol. Dobra, aż tak dramatycznie nie było, ale z ręką na sercu mogę powiedzieć, że tak dobrego yaoica jak "Samejima-kun and Sasahara-kun" nie czytałam już dawno. Tą krótką notkę chciałam poświęcić właśnie tej mandze, żeby zwrócić na ten tytuł uwagę większej ilości osób.


Ta manga jest... dość specyficzna i na swój własny sposób bardzo oryginalna. Nie jest to też "typowa" manga yaoi, choć na brak tego i owego narzekać nie można. Za bardzo nie wiem, co o niej napisać, żeby przy okazji nie zespoilerować najlepszych scen, więc postaram się krótko wprowadzić w historię...

Mamy dwóch tytułowych bohaterów - Samejimę i Sasaharę, którzy są jednocześnie kumplami zarówno z uczelni, jak i z pracy. Pewnego, zwyczajnego dnia Samejima-kun ni z tego ni z owego wyznaje miłość swojemu koledze, na co ten odpowiada "Ech? Poważnie? To obrzydliwe". Wszystko to odbywa się w jakże romantycznym pomieszczeniu, znanym również jako magazyn sklepu, w którym obaj pracują. A wszystko to podczas jeszcze bardziej romantycznej czynności przenoszenia kartonów. Zero sparkli. Zero fanfarów. I wszystko byłoby ładnie i pięknie, gdyby Samejima-kun nie był w 100% poważny.

"Will the two fumbling friends fall into a frenzy of forbidden ecstasy? Or will they annoy one another to death before their clothes even come off?"

Sasahara-kun: "Last New Year's Eve, a coworker of mine from my part-time job professed his love for me and started licking my foot. How would you respond in that situation? I had no clue what to do. So I just sat there, unable to even get a word out, as the year changed."

Ta manga to 200 stron naprawdę świetnej lektury. Samejima-kun i jego wszelkie zachowania/reakcje są po prostu bezcenne. No bo jak można przekonać drugą osobę, że ci na niej naprawdę, ale to naprawdę zależy? Jak jej uświadomić co tak naprawdę znaczy twoje "kocham"? Na przykład przez lizanie ją po stopie. Albo wypożyczenie gejowskiego pornola, którego potem razem obejrzycie XD.

Sasahara-kun: "Riding boy-ass face first... what the hell does -that- mean?"
Samejima-kun: "If you'll permit me to demonstrate."

Określiłabym tą mangę jednym słowem - AWKWARD. Tak, to chyba jedyne dobre słowo na określenie tego, co się tam dzieje. Praktycznie do samego końca zastanawiałam się "Czy oni się w końcu kurna się ogarną i dojdą ze sobą do ładu?!". Samejima-kun do ostatnich stron sprawiał, że ostro facepalmowałam, ale z drugiej strony był dla mnie tak uroczą postacią, że nie potrafiłam go znienawidzić. I ten śliczny rekinek pojawiający się na jego klatce piersiowej/plecach, gdy odczuwa bardzo silne emocje. Te jego zabójcze układy choreograficzne nieopisanego szczęścia. Mania czystości. I lacie w groszki. Nie mogłam go nie pokochać.


Pod względem graficznym manga jest jednak bardzo uboga. Większość wypełniają proste lub puste tła, a sama kreska... pozostawia wiele do życzenia. Ja sama jestem dość wybredna jeżeli chodzi o rysunki. Zdarzają się tytuły, gdzie patrzę na okładkę i wiem, że po niego nie sięgnę, bo cośtam. Jednak czytając o tym tytule stwierdziłam, że chciałabym go mieć w swoich łapkach. I nie żałuję tego. Co prawda, to prawda - bohaterowie są pokraczni, mają krzywe mordy i momentami wyglądają jak zombie wyciągnięte z taniego horror'u, ale dla samej historii naprawdę warto jest sięgnąć po tą pozycję, gdyż jest ona po prostu... inna. Wszystkim, którzy jeszcze nie zetknęli się z tym tytułem oraz wszystkim, którzy chcą przeczytać coś odważniejszego i oryginalnego, gorąco polecam tą mangę.

Boom-chaka, boom-chaka! :D

Categories: o kuśkach i takichtam, otakara get, po co mi mózg - mam mangę, shiny stuff, the yaoi fangirl in me