Attack on F5

Dzisiejszy poranek był bezcenny. Tak bezcenny, że aż mam ochotę się nim z kimś podzielić.

Wszystko zaczęło się od wybuchu bobmy atomowej gdzieś obok mojego ucha, która wyrwała mnie z objęć Morfeusza. Otworzyłam oczy i ogarnęłam wzrokiem spowijającą mnie ciemność, nie za bardzo wiedząc dlaczego i kto śmiał zakłócić mój święty spokój. Dopiero spoglądając na wyświetlacz mojego nieocenionego aparatu do komunikacji ze światem zewnętrznym, zdałam sobie sprawę z tego, że czeka na mnie bardzo ważna misja. Była 5:40. Za 20 minut miał rozpocząć się tajny atak pod kryptonimem F5. Uświadamiając sobie wagę swojej misji i czując uderzającą mi do głowy krew, wypełzłam ze swojego schronienia narażając swe marne, ludzkie ciało na niewyobrażalnie niską temperaturę panującą poza moim kokonem termicznym. Zaciskając zęby i powtarzając sobie w myślach, że robię to wszystko dla dobra ludzkości, przebyłam stucentymetrową drogę dzielącą mnie od centrum dowodzenia. Gdy tylko udało mi się do niego podłączyć, moje przystosowane do widzenia w ciemnościach oczy zostały oślepione przez niewyobrażalny blask. Dzielnie zniosłam to wszystko, wiedząc, że nie mogę sobie pozwolić na porażkę. Po szybkim rozgrzaniu palców włamałam się przez centrum dowodzenia do bazy wroga i spojrzałam jak stoję z czasem - niecałe 10 minut do rozpoczęcia ataku. Świetnie. Nie pozostało mi nic innego jak czekanie w ukryciu na odpowiedni moment i śledzenie poczynań innych partyzantów, którzy zostali przysłani tutaj na tę samą misję. Liczyła się każda sekunda. Było przeraźliwie zimno. Przestałam czuć koniuszki palców, ale to było niczym w porównaniu z adrenaliną, która przepływała przez całe moje ciało. Wybiła godzina 6:00, jeden z przyjaznych pratyzantów dał sygnał na rozpoczęcie ataku i wtedy rozpętała się wojna...

SHINGEKI NO F5!!!

.
.
.

6:31 ...Wygrałam. Zmęczona, z krwawiącym palcem, ewakuowałam się z centrum dowodzenia z powrotem do mojego kokona. Słowa nie są w stanie opisać szczęścia, które towarzyszyło mi gdy na powrót zamykałam oczy z uśmiechem zwycięstwa na swym marnym obliczu.

XD

A teraz to samo, tylko mniej dramatycznie i stosownie dla społeczeństwa użytkowników Web 2.0: Budzik zadzwonił o 5:40, zwlokłam się z łóżka do laptopa, upolowałam preorder figmy Erena i wygrałam życie XD

He will be mine. All mine. SOON! czyt. za ponad pół roku :(


PS. Dla osób które nie rozumieją wspaniałości mojego zwycięstwa: pierwszy preorder trwał niecałe 20 minut, Erenek jest już wyprzedany w 90% sklepów, jeżeli kiedykolwiek polowaliście na bilety na rarusiowy koncert czy coś podobnego, to wiecie jaki to stres :P

PS2. Eren nie jest moją ulubioną postacią. Zastanawiałabym się nawet czy mieściłby się w pierwszej piątce moich ulubionych postaci z SnK, jednak... w wakacje wychodzi Levi, który musi mieć co kopać. Nie miałam wyboru, haha. Teraz dajcie mi kaprala. I Jeana. JEANA, DO CHOLERY! *gryzie biurko*

Categories: inny wymiar, jestem na ciemnej stronie mocy, mój portfel mnie nienawidzi, preordery to wojna na śmierć i życie, what is it eren, wygrałam życie, yay shingeki no kyojin